Tlenoterapia HBOT w zaburzeniach i chorobach układu pokarmowego

Tlenoterapia HBOT w zaburzeniach i chorobach układu pokarmowego

2023-03-29 13:05:33

Układ pokarmowy człowieka, jak każdy inny układ naszego ciała, składa się z elementów, o których kondycję należy stale dbać. W przeciwnym razie jego narządy mogą zostać trwale lub czasowo uszkodzone, co wpływa na nasze samopoczucie, zdolność do normalnego funkcjonowania, a nawet na długość i jakość naszego życia. Najczęstsze choroby układu pokarmowego to choroba wrzodowa, zespół jelita drażliwego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba refluksowa przełyku czy choroba Leśniowskiego-Crohna. Powstaje coraz więcej tez na temat zjawiska, które określa się osią jelita-mózg. Liczne badania wykazały, że istnieje związek między stanem jelit a stanem mózgu. Jeśli ktoś zmaga się z zespołem nadwrażliwego jelita, nie powinien się zdziwić, jeśli lekarz zapisze mu lek przeciwdepresyjny.

Przewód pokarmowy składający się z przełyku, żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego oraz innych narządów takich jak trzustka czy wątroba narażony jest na wiele różnych dolegliwości.

Aktualnie diagnozuje się coraz więcej chorób układu pokarmowego, które są nieprzyjemne w skutkach i często negatywnie wpływają na ogólny stan zdrowia pacjenta.  Choroby cywilizacyjne układu pokarmowego łączą się z zaburzeniami różnego typu. Elementami sprzyjającymi są niewłaściwa dieta, zanieczyszczenie środowiska, stres. Często nie bez wpływu pozostają czynniki genetyczne i immunologiczne.

Coraz częściej mówi się, że przewód pokarmowy jest jednym z najbardziej złożonych mikrobiologicznych systemów na Ziemi, a jego wpływ na nasze zdrowie i psychikę jest tak duży, że nazywany jest „drugim mózgiem”. Mózg człowieka jest domem dla centralnego układu nerwowego, natomiast jelito mieści tzw. jelitowy układ nerwowy. Te dwa układy nerwowe: centralny układ nerwowy w mózgu i jelitowy układ nerwowy w jelitach, są w ciągłej komunikacji - łączy je nerw błędny. Nerw ten jest dziesiątym nerwem czaszkowym i najdłuższym nerwem w organizmie, rozciągającym się przez szyję aż do brzucha. Jest to najbardziej złożony układ włókien czuciowych i motorycznych w naszym ciele.
Mózg i jelito używają do komunikacji tych samych neuroprzekaźników. Jednym z nich jest np. serotonina. Są jednak pewne różnice w działaniu serotoniny w mózgu i jelitach.

Jeżeli pacjenci mają zdiagnozowane choroby układu pokarmowego tj. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół jelita drażliwego (IBS), choroba wrzodowa żołądka czy dwunastnicy z powodzeniem mogą korzystać z terapii tlenowej HBOT. Terapia ta okazała się bardzo skuteczną metodą w leczeniu przewlekłych chorób układu pokarmowego. Na przykład przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego tlen hiperbaryszmy okazuje się niezwykle pomocnym czynnikiem podczas regeneracji i przebudowy komórek okrężnicy. Wykazuje również działanie przeciwzapalne, przyspiesza odbudowę komórek macierzystych i ich różnicowanie. W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna zmniejsza zapalenie, obrzęk, stymuluje komórki macierzyste, powiększa fibroblasty, przyspiesza neowaskularyzację. Co więcej, nie wykazano jakichkolwiek skutków ubocznych i powikłań, dlatego metoda ta jest pewna, skuteczna, nie zaszkodzi, a może przynieść bardzo wiele dobroczynnych skutków. Ponadto zabieg hiperbarii tlenowej wpływa na ogólną poprawę zdrowia oraz samopoczucia chorego, a także zmniejszenie dolegliwości bólowe,co ma znaczący wpływ przy regeneracji sił i leczeniu współistniejących schorzeń.

Terapia z użyciem HBOT jest szczególnie zalecana u starszych pacjentów z wrzodami trawiennymi, u których współistnieje miażdżyca i choroba wieńcowa. Z powodzeniem tlenoterapia hiperbaryczna stosowana jest jako metoda uzupełniająca u chorych operowanych z powodu perforacji wrzodów żołądka lub dwunastnicy, skracając czas trwania rehabilitacji i zmniejszając o ponad 50% liczbę powikłań pooperacyjnych.

Ponieważ terapia HBOT wykazuje wiele korzyści dla organizmu, m.in. zmniejsza stany zapalne, wpływa na wzrost i formowanie nowych naczyń krwionośnych, dotlenia narządy i tkanki wewnętrzne, wpływa na wzrost ilości komórek macierzystych w organizmie - z powodzeniem może być stosowana w leczeniu chorób układu pokarmowego.