Współczesne choroby cywilizacyjne tj. cukrzyca, miażdżyca naczyń są często powikłane trudno gojącymi się ranami. Do przewlekłych ran zaliczają się: zespół stopy cukrzycowej, odleżyny i owrzodzenia różnego pochodzenia. Ludzie borykają się także z ranami oparzeniowymi, nadżerkami oraz innymi ubytkami skórnymi. Tlen stymuluje odbudowę tkanek, redukuje ryzyko wystąpienia ich martwicy, pobudza produkcję fibroblastów, kolagenu oraz elastyny - odpowiedzialnych za elastyczność skóry. Terapia HBOT znacznie skraca procesy gojenia ran, umożliwia uniknięcie groźnych dla organizmu powikłań.
Tlen podawany w środowisku podwyższonego ciśnienia działa stymulująco na fibroblasty, które odpowiedzialne są za syntezę m.in. kolagenu i elastyny, czyli włókien zapewniających elastyczność skórze. Terapia tlenem sprzyja wydajniejszej regeneracji nabłonka, przyspiesza wydalanie toksyn. Zastosowanie terapii hiperbarycznej jako leczenia wspomagającego w przypadkach trudno gojących się ran doprowadziło do zauważalnej poprawy wyników leczenia. Dobrym przykładem są efekty leczenia ran w przebiegu stopy cukrzycowej. Terapia HBOT wspomaga w tym przypadku jednocześnie prowadzone leczenie chirurgiczne i antybiotykoterapię. W dużym uproszczeniu tlen można porównać do pokarmu dla komórek organizmu. Standardowe metody leczenia trudno gojących się ran bywają nieskuteczne i długotrwałe. Często są też obarczone dużym wydatkiem finansowym. Włączenie HBOT do kompleksowej terapii umożliwia skrócenie leczenia oraz obniżenie kosztów leczenia. Pozwala również na przywrócenie choremu pełni zdrowia.
Owrzodzenia i rany w powikłaniu cukrzycy czyli tzw. zespół stopy cukrzycowej, rany po oparzeniach i odmrożeniach, nadżerki, odleżyny, Wskazaniem mogą być też rany po przeszczepach oraz same przeszczepy skóry. Tlenoterapia wykazuje efektywność w leczeniu owrzodzeń po radioterapii i ran z zakażeniami. Jeszcze jednym wskazaniem do HBOT są skórne reakcje alergiczne oraz obrażenia po wypadkach komunikacyjnych.
Bydgoscy naukowcy na przełomie 2016/2017 przeprowadzili badania, którymi objęto grupę 31 osób - byli to pacjenci z tamtejszego centrum leczenia ran. Chorzy obu płci, w wieku 21-80 lat przez 6 tygodni poddawani tlenoterapii. Poprawę zdrowia odnotowano u wszystkich osób. Wcześniej występowała u kobiet ( już po 2 tygodniach), niż u mężczyzn (po 6 tygodniach). Szybciej odnotowywali ją starsi pacjenci niż ci przed 60. rokiem życia. Ważną kwestią pozostaje fakt , że dla chorych nie miał znaczenia czas jaki upłynął od powstania rany. Oznacza to, że tlenoterapia przynosi korzyści u pacjentów z długo i trudno gojącymi się ranami.